Woede is een emotie die kan optreden bij iemand die gedwarsboomd of tegengewerkt wordt, als diens "territorium" betreden wordt, of als zijn of haar grenzen overschreden worden.

Woede zet dus aan tot agressie (of gaat ermee samen), van de persoon zelf of van zijn of haar groepsgenoten. Woede kan zich uiten in woorden (schelden, schreeuwen) of in daden in de vorm van fysiek geweld (slaan, schoppen, handtastelijkheden of zelfs het gebruik van wapens).

Op een andere manier beschouwd is woede de gevoelscomponent van agressie, een onderdeel van de stressreactie die bij alle dieren optreedt: een waargenomen bedreiging roept een tegenreactie op, die op zijn beurt bedreigend is en kan uitmonden in geweld.

Milde vormen van woede worden aangeduid met woorden als ergernis, geprikkeldheid of irritatie. Gematigde vormen met de termen boosheid, kwaadheid en toorn. En sterkere vormen met driftbuien, woedeaanvallen, eruptio of razernij. Als iemand zijn woede niet laat blijken, terwijl hij wel kwaad is, is er sprake van opgekropte woede.

Welke vorm van woede er optreedt hangt niet alleen af van de sterkte van de prikkel en van het karakter van de persoon, maar ook van diens algehele toestand. Toestanden die de prikkelbaarheid van een persoon kunnen verhogen zijn: vermoeidheid, honger, pijn, ziekte, seksuele frustratie en het gebruik - of de onthouding - van drugs. Ook hormonale veranderingen zoals bij PMS, menopauze, verhoogd testosteronniveau of een manische episode kunnen de prikkelbaarheid verhogen.

Iemand die boos is kan deze woede op een wilde en ongerichte manier uiten, zoals met schreeuwen of slaan, maar kan ook gericht een conflict aangaan en proberen de bedreiging of de obstakels uit de weg te ruimen. De boosheid kan echter ook worden ingehouden en opgepot. Ook kan de boosheid op niet-conflictueuze wijze worden geuit. Als iemand zijn woede over langere tijd op subtiele wijze laat blijken en hierbij directe conflicten uit de weg gaat, spreekt men wel van passief-agressief gedrag.

Als woede gepaard gaat met agressie (fysiek of verbaal) kan deze gericht zijn tegen andere personen, organisaties of soms voorwerpen (bijvoorbeeld computeragressie). Mensen trachten woede vaak af te reageren op deze manier. Ook kan de woede gericht zijn op de eigen persoon, bijvoorbeeld als hij of zij meent iets onverstandigs of slechts gedaan te hebben.

In de klassieke filosofie werd reeds geschreven over woede door de Griekse wijsgeer Aristoteles en door de Romeinse stoïcijn Seneca, die daaraan zijn verhandeling 'De ira' ('Over de woede') wijdde.

u learn fast mate!

Als ge nu nederlands zou leren, zou ik er iets van verstaan.

Een drilboor, ook wel sloophamer, breekhamer, boorhamer, beitelhamer, hakhamer of jekkerhamer genoemd, is een machine die een hamer en beitel combineert.

Het Engelse woord voor drilboor is jackhammer, deze naam wordt ook wel in Nederland gebruikt, evenals "jekkerhamer", dat eveneens is afgeleid van 'jackhammer'.

In tegenstelling tot een klopboormachine draait de gereedschapshouder van de machine niet rond maar gaat enkel op en neer. Bij het hameren dringt de in de machine geplaatste punt- of platte beitel, stotend het te bewerken materiaal binnen waarbij dit verpulvert.

Een drilboor kan onder meer worden gebruikt voor: het losmaken van gesteente, het slopen van muren, het verwijderen van tegels en het openbreken van een wegdek.

Drilboren zijn verkrijgbaar in veel verschillende uitvoeringen en capaciteiten. Bij een persluchthamer gebeurt de aandrijving pneumatisch, dat wil zeggen door middel van perslucht. De aandrijving kan echter ook elektrisch of hydraulisch zijn, bovendien zijn er machines die aangedreven worden door een tweetakt benzinemotor.

Al naar gelang de capaciteit van de machine, kan de gereedschapsopname bij de diverse machines verschillen, naast SDS-Plus en SDS-Max, kan de houder ook inwendig zeskant of rond zijn.

De aanvoer van samengeperste lucht bij een persluchthamer vindt plaats door middel van een luchtslang, welke is aangesloten op een al dan niet mobiele compressor. In de drilboor wordt door middel een membraanklep de toevoer van de perslucht zodanig geregeld, dat zij het ene ogenblik vóór en het volgende ogenblik achter de zuiger drukt. Daardoor wordt de zuiger in snel tempo door de cilinder heen en weer bewogen. Op het einde slaat de zuiger telkens op de boorpin, waardoor deze in het te bewerken materiaal dringt.

Een drilboor produceert veel lawaai, tot wel 100 decibel op twee meter afstand, het is daarom van belang gehoorbescherming te dragen. Om de ogen te beschermen tegen afspattende deeltjes, is het verder aan te bevelen een veiligheidsbril te dragen.

Herhaaldelijk gebruik van een drilboor kan leiden tot het fenomeen van Raynaud en het carpaletunnelsyndroom.